-
1 trwo|nić
impf vt książk., pejor. 1. (marnować) to waste, to misspend [pieniądze, oszczędności] 2. (nie wykorzystywać właściwie) to waste, to throw away [zdolności, okazję]- trwonić zdrowie to ruin one’s health- trwonić siły to waste energy- trwonić czas to waste time ⇒ roztrwonićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trwo|nić
-
2 oszczędzać
oszczędzać [ɔʃʧ̑ɛnʣ̑aʨ̑], oszczędzić [ɔʃʧ̑ɛɲʥ̑iʨ̑]I. vt\oszczędzać na czymś an etw +dat sparen\oszczędzać coś etw sparen, mit etw sparsam umgehenwojna nie oszczędziła nikogo niemand ist vom Krieg verschont gebliebenoszczędzić komuś kłopotów jdm Ärger [er]sparen
См. также в других словарях:
trwonić — ndk VIa, trwonićnię, trwonićnisz, trwoń, trwonićnił, trwonićniony «zużywać bez korzyści, bez potrzeby, ze szkodą; nie wykorzystywać należycie; marnować, niszczyć» Trwonić pieniądze, czas. Trwonić siły, zdolności, zdrowie … Słownik języka polskiego
trwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trwonićnię, trwonićni, trwoń, trwonićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} lekkomyślnie, niepotrzebnie zużywać coś (zwykle pieniądze), nie wykorzystując tego właściwie; marnować, przepuszczać, tracić, wydawać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marnować — ndk IV, marnowaćnuję, marnowaćnujesz, marnowaćnuj, marnowaćował, marnowaćowany «zużywać bez korzyści, bez potrzeby, ze szkodą; doprowadzać do zniszczenia; nie wykorzystywać należycie; trwonić, niszczyć, tracić» Marnować czas, pieniądze, siły na… … Słownik języka polskiego
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
